صرف نظر از این که آیا پشت کفش فوتبال آدیداس کوپا های آویزان شده روی کابل ها معنایی وجود دارد، کسانی هستند که آن را نوعی هنر تعبیر می کنند که در انگلیسی به «shoefiti» معروف است، تلفیقی از دو واژه «کفش» و «گرافیتی» که طبق کتاب “بعد چه اتفاقی می افتد؟”
افسانه های شهری معاصر و فرهنگ عامه “عمل پرتاب یک جفت کفش بنددار تا زمانی است که آنها را آویزان کنند یا در سیم های برق یا تلفن بپیچند” و “نمونه ای از رفتار برجسته جهانی تلقی می شود.”
بر اساس تحقیقات دانشگاه مرکزی اکوادور، این عمل را می توان به عنوان یک ژست شاعرانه یا هنری تعبیر کرد، زیرا کنجکاوی کسانی که آن را مشاهده می کنند را به خود جلب می کند و باعث برداشت های متفاوت و غیرقطعی و همچنین عبور از مرزها و تبدیل شدن به راهی برای اشغال می شود. فضا فضای شهری شهرهای مختلف.
در سال 2015، شیکاگو درخواست‌هایی را که شهر برای برداشتن کفش‌های آویزان از سیم دریافت کرده بود، شمارش کرد. مقاله محلی رادیو شیکاگو Wbez به نقل از سخنگوی شورای شهر توضیح داد که بین سال‌های 2008 تا 2014، شکایت‌ها برای برداشتن کفش از سیم‌های برق 71 درصد کاهش یافت.
در همان مقاله، سخنگوی یک شرکت تعمیر و نگهداری خطوط برق استدلال کرد که کفش های آویزان بیشتر در قسمت جنوبی شهر، یعنی در حاشیه یافت می شود.
او در همین محل توضیح می‌دهد که در این محله‌ها «معمولاً بازارهای مواد مخدر در فضای باز، افراد کشته شده و کفش‌های آویزان از کابل‌ها وجود دارد»، به همین دلیل است که مردم این ارتباط را انجام می‌دهند، اگرچه یک چیز علت یا معلول دیگری نیست.
مقاله ای توسط یک مددکار اجتماعی و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایلینویز در شیکاگو که پویایی باندهای مستقر در این محله ها را تحلیل می کند.
