در صورت جیره بندی گاز». تصمیم گیری در مورد نحوه فعال کردن کمک های دولتی همیشه به عهده دولت هاست.
گزینه “سریع” می تواند تامین مالی مستقیم صنعت کود مایع بامبو باشد تا کشاورزان بتوانند کود را با هزینه یارانه ای خریداری کنند.
تولیدکنندگان می توانند از مبالغ کمکی تا سقف 150 میلیون یورو بهره مند شوند، مشروط بر اینکه معیارهای واجد شرایط بودن را داشته باشند.
برای شرکت‌هایی که کمک‌های بزرگ‌تری دریافت می‌کنند، این ارتباطات نشان می‌دهد که این کمک‌ها به تعهدات مربوط به «تعیین مسیری برای کاهش ردپای کربن مصرف انرژی و اجرای اقدامات بهره‌وری انرژی» مرتبط است.
همچنین این امکان را برای مقامات دولتی فراهم می کند که کودها را به طور مستقیم خریداری کرده و آنها را با قیمت های پایین تر به کشاورزان عرضه کنند.
سپس دولت به عنوان یک واسطه عمل می کند و پول مالیات دهندگان را مستقیماً به خزانه صنعت کشاورزی می پردازد. وویچیچوسکی گفت: «تولیدکنندگان تضمین می‌شوند که می‌توانند آن را بفروشند و کشاورزان کود ارزان‌تری دریافت خواهند کرد.
علیرغم مزایای بالقوه، حتی شرکت های کشاورزی نیز رضایت کامل ندارند. Svein Tore Holsether نروژی، از کود چندملیتی Yara، گفت که اقدامات پیشنهادی “به اندازه کافی واضح نیستند”.
سخنگوی شرکت افزود: ما از اینکه اشاره به وجود گاز برای تولید کود در صورت جیره بندی قوی تر نیست، ناامید هستیم. با توجه به اینکه این شرکت ها هم برای بهره برداری از کارخانه ها و هم به عنوان ماده خام برای وارد شدن به چرخه تولید به گاز نیاز دارند، اگر این در دسترس بودن متوقف شود، معلوم نیست چه اتفاقی می افتد.
سازمان های غیردولتی زیست محیطی مانند دفتر محیط زیست اروپا (EEB) این ارتباط را “هدیه ای بزرگ برای صنعت کودهای شیمیایی” نامیده اند.
سلیا نایسن جیمز، کارشناس بخش کشاورزی Eeb، تصریح کرد که یارانه به کشاورزان “راه حلی سریع و اشتباه است که نه مشکل اساسی وابستگی ما به سوخت های فسیلی و کودهای وارداتی و نه مسائل زیست محیطی مرتبط با استفاده بیش از حد از کودها در اروپا».
قطع وابستگی به کودهای شیمیایی یک کار ضروری و تدریجی است، اما کشاورزان عجله دارند که بدانند آیا کشت آن به صرفه است یا خیر.
